آسیب شناسی ارتباطات سازمانی در شرکت پخش فراورده های نفتی ایران حوزه ستادی تهران

یکی از عمده ترین دشواری هایی که سازمان ها با آن مواجه اند مسئله ارتباط نامناسب است. این مسئله در بسیاری از موارد مانع دستیابی سازمان ها به اهداف از پیش تعیین شده می گردد. . این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی است. ابزار سنجش متغیرهای این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل نمونه ای از کارکنان و مدیران حوزه ستادی شرکت پخش فراورده های نفتی تهران می باشد. دراین تحقیق سعی شده ضمن شناسایی معیارها و شاخص های آسیب شناسی ارتباطات سازمانی نسبت به شناسایی و طبقه بندی آسیب های مزبور در سه شاخه ساختاری ، رفتاری و زمینه ای اقدام شود و تاثیر هر یک از آنها برعملکرد سازمان در قالب سوالات و فرضیات تحقیق مورد آزمون قرار گرفته است. . بر این اساس پس از طراحی و اعتباریابی الگوی مفهومی، با استفاده از مدل معادلات ساختاری و استفاده از آزمون t نتایج زیر به دست آمد. یافته های تحقیق که با استفاده از نرم افزار های spss و لیزرل بدست آمده نشان می دهد اولویت آســیب های هر یک از عوامل به ترتیب گستردگی آسیب ـ عوامل ساختاری شامل تمرکز، رسمیت، پیجیدگی، عوامل زمینه ای شامل موانع فرهنگی، موانع فنی و موانع ناشی از پارازیت و عوامل رفتاری شامل عوامل ادارکی و عوامل انسانی که از کمترین آسیب برخوردار بوده ، می باشد. بنابراین تفویض اختیار، انعطاف پذیری بیشتر، بازنگری در آیین نامه ها، به کارگیری نیروهای جوان، ارائه بازخور مناسب و به موقع، ایجاد فرهنگ ارتباطی مناسب، ایجاد فضای مناسب ارتباطی و ایجاد درک متقابل بین کارکنان و مدیران، جهت از میان برداشتن موانع مذکور ضروری است.